All Road Training 20 oktober 2012

Het heeft weer even geduurd, maar dan hier weer een verhaal van een All Road Training op zaterdag
20 oktober 2012. Het was dit weekend heerlijk weer, ongeveer 18 graden Celsius en licht bewolkt.
Zoals je op de foto's kan zien is het al herfst met veel bladeren op de grond en op de achtergrond mooie kleuren in de bomen.

Eerst het remmen en staand remmen onder knie voordat we verder gaan.

Daarna de lunch (helaas geen foto's van). En dan verder gaan met de All Road route in de Achterhoek. Het doel was vandaag om de hele route te rijden. We liepen precies op schema, dus dat zou moeten lukken.

Even nog training op het rijden van de korte bocht.

Buiten het oefenen van de bochten werd er ook genoten van de prachtige herfst-kleuren die de natuur ons te bieden had.

Temperatuur was, zoals gezegd, super voor het verzorgen van een All Road Training, en het was ook niet al te druk in de bossen rondom Doetinchem.

Plaats na de bocht goed bepalen, zodat je op de positieve verkanting kunt blijven en dus goed het gas erop kunt zetten om snelheid te maken.

Zie die mooie herfstkleuren van de bomen en struiken langs de paden....

Nog wel even bespreken waaraan je kunt afmeten welke snelheden je kunt rijden over de paden door de bossen. 

 Alle paden waren overigens prima te rijden en zo kon er ook op tempo gereden worden.

Zo af en toe dachten we dat het zonnetje wel door het wolkendek heen zou prikken, maar uiteindelijk hebben we de zon niet gezien, wat overigens niets aan het plezier en de lol van het onverharde rijden af deed.

Ook hier weer de Amerikaanse eiken op de achtergrond die we vele kleuren van groen naar geel en rood naar oranje - bruin hebben mogen aanschouwen vanaf onze all road motoren.

Mooi plaatje tussendoor van de kale maisplakken en het landschap waar de training van Motorrijschool Hendriks gegeven wordt.

 Even een korte verkante bocht door razen...

Jaaaa, ik wil nog wel meer van die paden.... oké  (zucht!)

 Onze, inmiddels welbekende single track werd natuurlijk niet overgeslagen.

Een ook met een Aprilia Pegaso 650 gaat dat dus gewoon.

Nog even wat smalle graspaden en paden met gebroken puin, voordat we definitief een einde aan deze mooi dag konden maken.










Einde van ons rondje en onder het echte LAATSTE pad van vandaag.

Niet eens zo heel erg moe, maar wel voldaan ging onze cursist naar huis. Petje af trouwens voor hem.
Het gebeurt niet altijd dat we echt de hele complete route kunnen rijden. Daarvoor moet er namelijk in de middag wel gas gegeven worden, en dat kon hij. Veel geleerd en in vergelijking met de ochtend toen we begonnen met remmen op onverharde ondergrond zijn er duidelijk hele grote stappen gemaakt. En daar doen we het uiteindelijk ook voor. Peter moest nog wel even een eindje terug rijden naar zijn woonplaats in West-Brabant. Hij vond het in ieder geval zeer de moeite waard en ik denk dat hij veel opgestoken heeft van de All Road Training. In de omgeving waar hij woont is overigens nog wel het een en ander mogelijk op het gebied van onverhard rijden, en ik ben dus wel van mening dat hij er zeker nog wel veel plezier aan zal gaan beleven. Kortom er is weer een All Road-enthousiasteling bij in Nederland. Peter, bedankt voor je inzet en nog veel plezier met deze mooie tak van motorrijden.

Wil je ook een All Road Training volgen; kijk dan op onze website voor de data en anders gewoon even bellen of mailen, dan plannen we graag in overleg met u een training in.

All Road Training Auvergne Frankrijk, augustus 2012

In de vakantie hadden onze jongens de ruimte en de gelegenheid om een lang gekoesterde droom in vervulling te laten gaan. Ten eerste hadden Igna en ik nu eens ruimschoots de tijd om ze de basis van het motorrijden en daarmee het all road rijden aan te leren. Al het benodigde materiaal en motoren waren mee dus konden we ons uitleven. Motorrijschool Hendriks was ook tijdens de vakantie een beetje aan het werk, al was het dan wel voor een goed doel en eigen belang, want wie weet nemen de kinderen het stokje ooit nog eens over!

 Voor de gein natuurlijk, moet je wel klein beginnen, zoals dat met alles zo gaat.

Maar we begonnen natuurlijk echt met een grote mannen motor, voor de jongens dan wel te verstaan. Mannen in stoere pakken gehesen en zo konden we met de instructie beginnen. De eerste dagen mochten ze eerst de motorbeheersing verder goed onder de knie krijgen, dus draaien en keren en de welbekende achtjes-draaien. Met daarbij natuurlijk wel de juiste afschuintechniek, voetje bij de rem en met behulp van de juiste kijktechniek. De twee jongens hadden dit kunstje verbazing wekkend snel onder de knie.



Achtjes draaien en afschuinen tot je niet beter meer weet, en dat bij 25 - 30 graden in het brandende zonnetje. Ik neem mijn petje ervoor af. En als het zittend al lukte deden wij er een stapje bovenop, en lieten de jongens het kunstje ook staand op de voetsteunen uitvoeren. Ook dat ging al snel erg goed.

Wel één op één instructie van je stiefmoeder en vader. Dat zal best streng overgekomen zijn denk ik, maar de leerstof werd als een spons geabsorbeert. De jongens luisterden goed, ik zou mij wensen dat dit met alles zo was.... 

Uiteindelijk vormde de voertuigbeheersing geen groot probleem meer.

De daarop volgende stap was het wat rustiger werk. Stapvoetsrijden en na verloop van tijd de bediening van gas- rem- en koppelling er verder bij uitbreiden en rijden over wat obstakels in de vorm van pallets en hout. Dat alles nog wel steeds onder toeziend oog van ons, en daar waar nodig gevolg door de nodige instructie en tips.

Ook het rijden over obstakels was niet te gek voor de beiden heren en zodoende schakelden we over naar een een bult aarde die ook op het oefenterreintje aanwezig was.

Hier Damian die na wat geslaagde pogingen steeds enthousiaster werd, hetgeen was terug te zien in de rijstijl en verdere beheersing van zijn motor.

Bij het oprijden van de bult natuurlijk wel weer de nodige instructies wat betreft bediening en lichaamshouding op de motor. Ook dat werd snel opgepakt en ook de bult leverde daarna niet een erg groot probleem meer op.

Bultje af, ook weer aandacht voor bediening en lichaamshouding. Nogmaals ,er werd erg goed geluisterd. En dus werd ook deze leerstof goed opgepakt en beter nog op de juiste wijze ten uitvoer gebracht.

Boven Damian, en onder Ayrton die beiden de kunst van het motorrijden onder de knie begonnen te krijgen.

Stapvoets dicht naast elkaar rijden om een zo recht mogelijke lijn te rijden. Kijken, bediening en beheersing bleek een heel belangrijk item te zijn. Maar de jongens bleven gemotiveerd en erg enthousiast.

 Ook op de route blijk je dat namelijk nodig te hebben, zo bleek wel.

Bovenstaand Damian en Ayrton tijdens de route met de aangeleerde technieken.

Uiteindelijk was het grote moment dan ook aangebroken en gingen we er met de gids op uit. Ook spannend voor Igna en voor mij, want wat zouden ze er nu daadwerkelijk van opgestoken hebben, en zouden ze inmiddels wel voldoende bagage hebben meegekregen voor het echte werk?

Ze bleken echt veel geleerd te hebben. De echte paden op en de lanen in, zoals dat zo mooi heet. Er werd natuurlijk onderweg nog wel het nodige gecoacht, maar op hele grote problemen of tekortkomingen liepen ze niet stuk.

Tot twee keer toe zijn de jongens mee geweest de vrije natuur in, om net zoals wij dat doen, te genieten van motor rijden op en over de onverharde paden in de Auvergne. Wat een belevenis is dat als vader zijnde dat je eigen kinderen gewoon lekker meerijden om te genieten van waar jezelf ook zo van kan genieten. Zo dat mag ik best eens als trotse vader van deze knullen zeggen, niet waar?

De mannen in vol ornaat voor ons vakantie-onderkomen in de Auvergne. Onderstaand natuurlijk ook nog even  de instructeur en instructrice die de jongens immers zover gekregen hebben dat ze er vanaf nu voor willen blijven gaan. Dat zal in Nederland en Duitsland nog wel voor problemen gaan zorgen, dus zullen ze veel geduld moeten hebben voordat ze weer net zo kunnen rijden. 

Boven Ayrton Hendriks, de jongste cursist met zijn 13 jaar maar wel 1.85 meter, een snelle slimme cursist.

Onder Damian Hendriks, met zijn 15 jaar en ook al 1.82 meter, een durfal, die de technieken al snel onder de knie heeft gekregen.

Met bovenstaande foto nog even alle cusristen op een riijtje. De twee kleinsten worden steeds een heel klein stapje vrijer op de Beta. Maar goed, zo zijn Ayrton en Damian destijds ook op zeer jonge leeftijd begonnen met rijden, toen op een Yamaha PW50 met zijspan. Maar goed kleintjes worden groot. Voor alle mannetjes een onvergetelijke training en daarmee vakantie. Over de lokatie kon u al meer lezen op deze blogspot en waarschijnlijk gaat Motorrijschool Hendriks hier vandaan meerdere trainingen en ritten organiseren. Meer nieuws daarover zal tzt op de website te vinden zijn.