Ook Tom met de zware GS Adventure kon niet anders dat rivieren doorrijden, en dat deed ie. Gewoon ptje af voor deze beginnende avonturier. Ook Wim was met een even zware motor onderweg en voor hem was het minstens zo zwaar. Maar goed het is wel de doelgroep waarop wij mikken. Ook deze jongens hebben overigens wel genoten, als ik zo de commentaren op de diverse forums lees.
Deze prachtige natuurverschijnselen kun je zomaar tegen komen, geweldig in een woord. Waar het op lijkt laat ik aan ieders verbeelding over....
Onderweg in de bewoonde wereld, hoe klein het dorpje ook is moet je voltanken want je weet immers nooit wanneer de kans zich weer voordoet om de tank vol te gooien met de overigens goed te verkrijgen euro 95. Benzine kost er ook niet zoveel als bij ons dus wat maakt een tank meer of minder nu uit.
En na het tanken weer de eindeloze gravelpaden op. We presteerden het om tegen 9 uur 's avonds een verharde hoofdweg te bereiken. De regen had voor heel veel oponthoud gezorgd en op het moment dat we om 9 uur de autoweg bereikten moesten we nog een dikke 350 km afleggen naar Merzouga, het eindpunt.
In een keer doorrijden was geen optie, en een tankstop was ook onvermijdelijk. Tijdens het tanken in de buurt van Er Rachidia besloten we eerst maar een koffie te drinken voordat we aan de laatste 150 km begonnen. Die laatste 150 km verliepen op zich nog best wel vlot maar in de woestijn bij Merzouga reden we nog wel door een zandstorm. Het rode zand waaide de weg op en veroorzaakte kleine duintjes op de verharding. Helemaal gebroken na een rit van dik 14 uur kwamen we rond 1 uur in de nacht, na uren turen in het pikke donker met niet meer dan het schijnsel van je eigen grote licht aan in het bivak. Daar werd onze groep met een luid applaus onthaald door de andere deelnemers die al aan de barbeque zaten. Wij begonnen onze barbeque om 1 uu rin de nacht. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zo laat aan de barbeque begonnen ben. Na een heerlijke maaltijd en een paar biertjes vertrokken we als laatsten rond half 3 naar onze hotelkamer voor een welverdiende nachtrust.
Ook Tom met de zware GS Adventure kon niet anders dat rivieren doorrijden, en dat deed ie. Gewoon ptje af voor deze beginnende avonturier. Ook Wim was met een even zware motor onderweg en voor hem was het minstens zo zwaar. Maar goed het is wel de doelgroep waarop wij mikken. Ook deze jongens hebben overigens wel genoten, als ik zo de commentaren op de diverse forums lees.
Deze prachtige natuurverschijnselen kun je zomaar tegen komen, geweldig in een woord. Waar het op lijkt laat ik aan ieders verbeelding over....
Onderweg in de bewoonde wereld, hoe klein het dorpje ook is moet je voltanken want je weet immers nooit wanneer de kans zich weer voordoet om de tank vol te gooien met de overigens goed te verkrijgen euro 95. Benzine kost er ook niet zoveel als bij ons dus wat maakt een tank meer of minder nu uit.
En na het tanken weer de eindeloze gravelpaden op. We presteerden het om tegen 9 uur 's avonds een verharde hoofdweg te bereiken. De regen had voor heel veel oponthoud gezorgd en op het moment dat we om 9 uur de autoweg bereikten moesten we nog een dikke 350 km afleggen naar Merzouga, het eindpunt.
In een keer doorrijden was geen optie, en een tankstop was ook onvermijdelijk. Tijdens het tanken in de buurt van Er Rachidia besloten we eerst maar een koffie te drinken voordat we aan de laatste 150 km begonnen. Die laatste 150 km verliepen op zich nog best wel vlot maar in de woestijn bij Merzouga reden we nog wel door een zandstorm. Het rode zand waaide de weg op en veroorzaakte kleine duintjes op de verharding. Helemaal gebroken na een rit van dik 14 uur kwamen we rond 1 uur in de nacht, na uren turen in het pikke donker met niet meer dan het schijnsel van je eigen grote licht aan in het bivak. Daar werd onze groep met een luid applaus onthaald door de andere deelnemers die al aan de barbeque zaten. Wij begonnen onze barbeque om 1 uu rin de nacht. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zo laat aan de barbeque begonnen ben. Na een heerlijke maaltijd en een paar biertjes vertrokken we als laatsten rond half 3 naar onze hotelkamer voor een welverdiende nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten