Op dinsdag 2 maart stond de rit gepland van Missour naar Merzouga. 's Morgens wisten we nog niet dat dit, mentaal gezien de zwaarste dag zou worden.
Vele rivieren, droog of niet moesten doorgereden worden. Van kleine stroompjes tot diepere plassen en stromen, we hebben ze allemaal gezien.
Het was een natte dag, welke begon met regen, en de regen ging ons later in de middag echt parten spelen. In het Atlas gebergte kregen we met echte plensbuien te maken de route en paden, veelal van leem en zware modder omtoverden tot een zware piste.
Onderweg moets regelmatig even gestopt worden voor een reep, een slok water en rustpauze. De paden waren zeker met de dikke all roads zwaar. De omgeving was echt adembenemend. de natuur in Marokko is prachtig.
Hier, op de vlaktes van de Atlas kwamen we de eerste dromedarissen tegen. Ik moet zeggen dat als je die voor het eerst zomaar los ziet lopen je even staat te kijken. Wij kennen die beelden alleen maar van tv of je ziet de dieren in een afgesloten hok in een dierentuin. Onwerkelijk is de eerste gedachte. Dus vastleggen op de plaat.
Deze uitgestrekte vlaktes zijn geen uitzondering, GPS aan en de pijl achterna, de tijd wordt vergeten eb de kilometers zand en stenen rollen onder de wielen door.
Vele rivieren, droog of niet moesten doorgereden worden. Van kleine stroompjes tot diepere plassen en stromen, we hebben ze allemaal gezien.
Het was een natte dag, welke begon met regen, en de regen ging ons later in de middag echt parten spelen. In het Atlas gebergte kregen we met echte plensbuien te maken de route en paden, veelal van leem en zware modder omtoverden tot een zware piste.
Onderweg moets regelmatig even gestopt worden voor een reep, een slok water en rustpauze. De paden waren zeker met de dikke all roads zwaar. De omgeving was echt adembenemend. de natuur in Marokko is prachtig.
Hier, op de vlaktes van de Atlas kwamen we de eerste dromedarissen tegen. Ik moet zeggen dat als je die voor het eerst zomaar los ziet lopen je even staat te kijken. Wij kennen die beelden alleen maar van tv of je ziet de dieren in een afgesloten hok in een dierentuin. Onwerkelijk is de eerste gedachte. Dus vastleggen op de plaat.
Deze uitgestrekte vlaktes zijn geen uitzondering, GPS aan en de pijl achterna, de tijd wordt vergeten eb de kilometers zand en stenen rollen onder de wielen door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten